ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ

Σας ευχαριστούμε που επισκεφθήκατε το ιστολόγιο του Μαυρονόρους ενός ιστορικού χωριού του Δήμου Άνω Καλαμά στο νομό Ιωαννίνων.
Επιθυμία μας είναι να γίνει ο χώρος αυτός, χώρος επικοινωνίας και ανταλλαγής απόψεων, συναισθημάτων και υλικού σχετικού με την αγαπημένη μας πατρίδα, το χωριό μας παλιό και νέο Μαυρονόρος.

ΤΟ ΝΕΟ Δ.Σ. ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ

Το νέο Δ.Σ. της αδελφότητας του χωριού μας ειναι:

   ΠΡΟΕΔΡΟΣ                       Αλέξανδρος Τζούλης   

 Ι        ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ                Ελευθέριος Κλιούμης

ΓΕ      ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ      Σταματία Ζήνα - Ευθυμίου

Ε       ΕΙΔΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ        Δέσποινα Βιρβίλη-Σκούφαλη

         ΤΑΜΙΑΣ                              Βικτωρία Σούλτου

         ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΩΝ  Μαρία Μπάγια-Ανδροβιτσανέα

Υ       ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΝΕΟΛΑΙΑΣ       Γεώργιος   Μούτσιος

         ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ   Θωμάς Ι.Μούτσιος
    

          ΜΕΛΟΣ Δ.Σ                         Κων/νος Ζώης




Ευχόμαστε σε ολους καλή δύναμη κ προκοπή για το καλο του χωριού μας..

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ 2012


(Δε ζουν οι αετοί μεσ' στο κλουβί, ούτ' οι Πανωχωρίτες στη σκλαβιά, στη φυλακή!!!) 
Το 1866 όταν οι κάτοικοι της Γλούστας Θεσπρωτίας (σημερινό Κεφαλοχώρι) και των γύρω συνοικισμών (Γαρδίκι, Βορτόπια και Τζιουμπουκάτικα) εξαιτίας των Τούρκων αγάδων του Φιλιατιού εγκατέλειψαν τον τόπο τους και εγκαταστάθηκαν στο Μαυρονόρος.
Το όνομά του μαρτυρεί και την άγρια φυσική του ομορφιά. Πλούσια άγρια βλάστηση δάσους σε σκούρο χρώμα του κυπαρισσιού και του ελάτου. Πέτρινα σπίτια, παραδοσιακή ηπειρωτική αρχιτεκτονική και πανοραμική θέα του κάμπου, ιδίως από το παλιό χωριό το οποίο λεηλατήθηκε από τους Αλβανούς και οι κάτοικοί του μετακινήθηκαν στον νέο οικισμό, μετά το 1960 συνεχίζοντας την προσφυγική μοίρα των γενεών που το ίδρυσαν.
Το παλαιό χωριό Μαυρονόρος είναι κτισμένο στο όρος Κασιδιάρη.
Μπροστά και κάτω χαμηλά ο κάμπος του Άνω Καλαμά και στο βάθος οι πηγές του. Απέναντι ο Παρακάλαμος, η Χρυσόρραχη, η Βελλά και ο λόφος του Σωσίνου.
Ο οικισμός δεν κατοικείται μετά την ίδρυση του νέου οικισμού, έχει διατηρήσει όμως ανέπαφη την παραδοσιακή εικόνα χωρίς νέες παρεμβάσεις, παρά τη φθορά των κτισμάτων του.
Για το λόγο αυτό πολλοί τουρίστες από όλη την Ελλάδα καθώς και τα Πανεπιστημιακά ιδρύματα, επισκέπτονται κάθε χρόνο τον οικισμό, ως χαρακτηριστικό δείγμα παραδοσιακού οικισμού.
[ www.anokalama.gov.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=158&Itemid=255 ]



Παλιό Μαυρονόρος ένα μνημείο χτισμένο εκεί
όπου η γαλήνη της φύσης συναντά την αρμονία των χρωμάτων
"Ξέρεις τα σπίτια πεισματώνουν εύκολα σαν τα ξεγυμνώσεις"
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕΦΕΡΗΣ



[Από το περιοδικό echorama http://www.echorama.gr/mayronoros/mayron01.htm ]

ΜΕΡΑΚΛΗΔΕΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΧΟΡΟ..

ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΚΑΙΡΟΥ


ΘΥΜΗΣΕΣ.. ΓΙΑ ΓΕΛΙΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΚΛΑΜΑΤΑ

ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΜΕ ΤΙΤΛΟ "ΤΩΡΕΓΙΑ ΤΟ ΄60 "    ΤΟΥ ΠΑΠΑΓΙΩΡΓΗ-ΤΖΩΡΤΖΗ ΑΠΟ ΤΗ ΡΑΒΕΝΗ ΦΙΛΙΑΤΩΝ.. ΕΝΑ ΒΙΒΛΙΟ ΠΛΟΥΣΙΟ ΣΕ ΒΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ..

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΑΥΡΟΝΟΡΟΥΣ

 

[Από το βιβλίο των Νικ. Α. Σκόπα και Σπ. Λ. Χαραμόπουλου: «Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΩΝ 16 ΧΩΡΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΦΙΛΙΑΤΩΝ» ΕΝΑ ΑΓΡΟΤΙΚΟ ΞΕΣΗΚΩΜΑ 1858-1930, έκδοση της Ομοσπονδίας Μουργκάνας και από το βιβλίο του Γιάννη Θ. Μούτσιου: «ΤΑ ΠΑΝΩΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑΣ», Γιάννενα 1998]

ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΙΟΥ ΧΩΡΙΟΥ


Posted by Picasa
"Ευκλεής μεν ά τύχα, καλός δ' ό πότμος, βωμός δ' ο τάφος."
Σιμωνίδης ο Κείος

-Αϊτέ τι σκούζεις και θρηνείς ψηλά στον Κασσιδιάρη
και χύνεσαι περίλυπος μες στο βαθύ προσήλιο;
-Κλαίω τους δυο λεβεντονιούς, λέγαν τον έναν Άρη
τον άλλο τον φωνάζανε οι σύντροφοι Ανήλιο.
Ήταν πάνω στο άνθος τους, δεν είχαν βγάλει στάχυ
κι έτρεχε η ορμή στο αίμα τους σα φλόγα σε ρουμάνι.
Ήταν εικόνισμα ομορφιάς, μακάρι τέτοιους να 'χει
η Ελλάδα μας, τα οράματα πράξη της να τα κάνει.
Μόλις περνούσαν τα είκοσι κι όπως ο καβαλάρης
ο Αϊ-Γιώργης οπού ξέκανε το φοβερό το δράκο
έτσι βαρούσε ο Ανήλιος μας κι έτσι χτυπούσε ο Άρης
και αντιβούιζε το χωριό βαθιά ως το Μεγαλάκκο.
Τώρα το ωραίο τους κορμί είναι άψυχο κουφάρι
στην άκρη στα παλιόσπιτα και δίπλα κλαίει η βρύση
για κείνον τον αρχάγγελο που τον φωνάζαν Άρη
και τον Ανήλιο που έπεσε όπως το κυπαρίσσι.
Κορίτσια δεν εγνώρισαν της νιότης τους τη φλόγα
για έρωτα και για σπορά και για καταβολάδα
την ώρα που μεστώνανε, σα σταφυλιού τη ρόγα
τους πήρε μες στη μέθη της για λευτεριά η Ελλάδα.
Κι αντί νυμφίοι να βρεθούν μέσα σε χοροστάσι
φυτειά να γίνει το αίμα τους και η ορμή τους σπόρος
τους μέθυσε η λευτεριά σα να 'ταν σε γιορτάσι
κι έγινε ο τάφος τους βωμός εδώ στο Μαυρονόρος.
-Αϊτέ μη σκούζεις και θρηνείς είναι βουλή και τάμα
να 'χει η πατρίδα ανάσταση κι άπαρτα να 'χει κάστρα
το αίμα των παλικαριών και να 'ρχεται το θάμα
της λευτεριάς μετέωρο και ν' ανταμώνει τ' άστρα.
Κι ως άκουσε το σταυραϊτό βόγγηξε ο Κασσιδιάρης
κι έφτασε το αχολόγημα ως το βαρύ Προσήλιο
είναι φωτιά στο αίμα μας κι είναι βροντή ο Άρης
κι ανάβει ως τα μεσούρανα μαζί με τον Ανήλιο.

Θανάσης Τζούλης

Ταξιδι στο παρελθον...


[Δείτε ένα άλμπουμ με φωτογραφίες από τη Γλούστα, τις οποίες προσέφερε η χωριανή μας Σωτηρία (Ρούλα) Μούτσου-Χίνου, από το προσωπικό της αρχείο, όπου παρουσιάζονται σημαντικά γεγονότα από τη ζωή των Γλουστινών και των Μαυρονοριτών από το 1905 μέχρι και το 2003.]

Α΄ μέρος ... >>>  και  Β΄ μέρος ... >>>

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΗ Θ. ΜΟΥΤΣΙΟΥ


[Φωτογραφίες: Θωμάς Μούτσιος]
Περισσότερες φωτογραφίες μπορείτε να δείτε εδώ... >>>
καθώς και ένα μικρό video εδώ... >>>